Jeszcze do 24 października 2021 w Trafostacji Sztuki w Szczecinie można oglądać wystawę pt. "Sztuczna Patointeligencja". Na wystawie prezentowanych jest sześć wyłonionych w drodze konkursu prac wideo, które zostały przygotowane w konwencji programu telewizyjnego i są poświęcone różnym aspektom rozwoju sztucznej inteligencji. Kuratorem wystawy jest dr hab. Piotr Kopik z wydziału Sztuki Mediów na ASP w Warszawie. Współpraca: Andrzej Witczak

 

Artystki / artyści:

Wera Bet / Ola Zielinska
Eternal Engine (Marta Nawrot / Jagoda Wójtowicz)
Latencja studio (Rom Dziadkiewicz / Joanna Parniewska / Anastasia Vorobiova)
Mateusz Janik / Marcin Kosakowski
Mean No Harm (Jeremiasz Rzenno / Kat Zavada)
Borys Szadkowski

 

"Pracujemy i odpoczywamy w cyberprzestrzeniach, które rozciągają się od pikselowo-tekstowego standardu po skonkretyzowane za pomocą XYZ iluzoryczne światy. Organizują je: duży kapitał, niepewne regulacje, AI i może my sami. Przestrzenie się rozrastają, czasem wyzwalają nas z uwarunkowań fizycznych i ról społecznych, by za chwilę zamykać w nowych  ograniczeniach. Na ile pozwoli gamingowy silnik, przepustowość sieci, algorytm, bańka informacyjna, cyber zależności i wreszcie budżet. Jeśli nie karmimy światów danymi, napawamy się przejściowymi etapami, niedoskonałościami, zaciętymi botami i AI-owymi apkami. Być może łatwiej nam to uchwycić w zasymulowanym programie telewizyjnym.

 

Trochę niepostrzeżenie i mimowolnie zaczęliśmy funkcjonować w świecie wirtualności, sprzężonej z przejawami sztucznej inteligencji. Termin AI (Artificial Intelligence) bywa czasem stosowany na wyrost w celu wypromowania jakiegoś narzędzia czy urządzenia. Stwarza się wtedy wrażenie, że produkt potrafi znacznie więcej niż to ma miejsce w rzeczywistości. Jednocześnie istnieją mniej widoczne, a znaczące i ryzykowne aspekty rozwoju sztucznej inteligencji, mające wpływ na realne życie. Wielu podmiotom dynamicznie wdrażającym rozwiązania AI zależy na dostępie do jak największej ilości danych. Na podstawie zbieranych informacji zaawansowane programy wpływają na losy ludzi (i nie tylko) poprzez decyzje rekrutacyjne, bankowe, z zakresu medycyny, informacji czy rozrywki. Można wyobrazić sobie te procesy bez zewnętrznych regulacji, z nieokreśloną odpowiedzialnością albo w niepowołanych rękach.

 

Sześć specjalnie przygotowanych realizacji wideo w różny sposób dotyka tych kwestii. Powstały one w wyniku współpracy z Katedrą Przestrzeni Wirtualnej na Wydziale Sztuki Mediów warszawskiej ASP. Propozycje prac zostały wyłonione w drodze otwartego konkursu" – mówią organizatory wystawy.

"Cyber Kmiećx prolog" to rodzaj wizualnego eseju, a jednocześnie akt wystąpienia cybekmiećx, w którym Kat Zavada i Jeremiasz Rzenno sięgając do dawnych i współczesnych stosunków feudalnych w Polsce, w kontekście postkolonializmu, artykułują nowego typu rozwarstwienia i hierarchie, utrwalające się w cyber świecie.

"Propozycja dla telewizji publicznej: DEEP NEWS" duetu Eternal Engine we współpracy z Pawłem Mazurem to wielobarwna halucynacja o studio telewizyjnym przyszłości, w którym AI-owe aplikacje generują scenariusz, treści wiadomości i nagłówki (lub ich powidoki). Scenografia jest częścią kolejnego snu, a same prezenterki wydają się doskonałym deepfake’iem.

"PHARMAKEIA" przygotowana przez Latencja studio, to intuicyjna i improwizowana próba uchwycenia procesów tworzenia i trenowania sztucznego, cyfrowego bytu. Laboratoryjna grupa złożona z osobników o różnych kulturowych czy subkulturowych konotacjach raz w atmosferze rytuału, innym razem w terapeutycznych warunkach albo w konwencji sci-fi gry wideo wchodzi w relację z nowonarodzonym (albo raczej nowotworzonym) AI.

"Ain’t gonna fly. Odcinek II" to kolejny odcinek wideo talk-show, projektu realizowanego przez Werę Bet i Olę Zielińską, w którym rozmawiają ze sobą dwie muchy. Tym razem gościnią jest mucha, która zamieszkiwała galerię Serpentine w trakcie wystawy Pierre’a Huyghe „Uumwelt”. Musze performerki w otoczeniu wirtualnej scenografii komunikują się ze sobą za pomocą nieśpiesznych gestów i cytowanych tekstów kultury, odnosząc się przy tym do kondycji social mediów, degeneracji życia publicznego i prywatnego.

Wideo "No title / Beauty blender" Marcina Kosakowskiego i Mateusza Janika przenosi nas do studia telewizyjnego, w którym niebinarny prezenter / prezenterka bot próbuje w binarnie stereotypowy sposób komentować produkty, zaprojektowane przez sztuczną inteligencję, ale także przytacza znane rozterki użytkowników social-mediów inwigilowanych przez algorytmy.

Borys Szadkowski w "Syntetycznym śnie" bada możliwości włączania sztucznej inteligencji do tradycyjnego warsztatu twórczego. Pracę nad wideo poprzedzał wieloetapowy proces, w którym spisane przez artystę sny, zostały poddane wizualnej interpretacji przez AI-owa aplikację. Następnie wygenerowane kolorowe obrazy zostały przełożone na analogowe, tradycyjne linoryty. Grafiki na koniec zostały zreprodukowane i "wystawione" w wirtualnym studio.

 

---

wystawa: "Sztuczna Patointeligencja"
7-24 października 2021
Trafostacja Sztuki w Szczecinie

artystki/artyści:

Wera Bet / Ola Zielinska
Eternal Engine (Marta Nawrot / Jagoda Wójtowicz)
Latencja studio (Rom Dziadkiewicz / Joanna Parniewska / Anastasia Vorobiova)
Mateusz Janik / Marcin Kosakowski
Mean No Harm (Jeremiasz Rzenno / Kat Zavada)
Borys Szadkowski

kurator: Piotr Kopik
współpraca: Andrzej Witczak
koncepcja i koordynacja: Piotr Kopik

opieka operatorska: Piotr Kucia (Zakład Rejestracji i Przetwarzania Obrazu i Dźwięku, WSM / ASP w Warszawie)
współpraca operatorska: Stanisław Loba

opieka 3D: Andrei Isakov, Piotr Kopik
grafika: Piotr Chuchla

Organizatorzy: Katedra Przestrzeni Wirtualnej Mediów (WSM / Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie) oraz TRAFO Trafostacja Sztuki w Szczecinie.

Wydarzenie na Facebooku.