Jan Kucz (ur. 10 czerwca 1936 w Zarzeczu)

Polski rzeźbiarz i pedagog. W 1955 r. ukończył Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej, a w 1961 r. ukończył studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
W 1982 r. reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji, w latach 1992–2002 był członkiem Rady Artystycznej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Prowadził pracownię rzeźby na  macierzystej uczelni. Był wykładowcą w pracowni malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.

Ważniejsze realizacje:

pomnik Ludwika Zamenhofa w Białymstoku (1973)
pomnik Fryderyka Chopina w Dusznikach Zdroju (1976)
pomnik Gustawa Morcinka w Skoczowie (1987)
portrety Mikołaja Góreckiego i Wojciecha Kilara w Filharmonii w Bydgoszczy
portret von Karajana w Hamburgu
portret Gustawa Holoubka w Teatrze Polskim w Warszawie
pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego w Częstochowie (1997)
pomnik Jana Pawła II w Kaliszu (1999)
pomnik Cyryla Ratajskiego w Poznaniu (2002)
pomnik Fryderyka Chopina w Parku Południowym we Wrocławiu (2004)
pomnik Jana Kochanowskiego w Radomiu (2006)
pomnik Jana Pawła II w Bielsku-Białej (2006)

Nagrody i odznaczenia

2001 – nagroda Brata Alberta za pomnik papieża Jana Pawła II i pomnik kardynała Wyszyńskiego
2000 – Grand Prix za całokształt twórczości na Biennale Sztuki Sakralnej w Częstochowie
1992 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki za pracę pedagogiczną
1983 – Złoty Krzyż Zasługi za pracę pedagogiczną i artystyczną Srebrny Krzyż Zasługi Złota Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”

Tekst: Konrad Kucz

Autor zdjęcia: Paweł Lassota