Wydarzenia ostatniego roku odcisnęły swoje piętno na działalności wielu instytucji i nie pozostawiły młodych artystów i artystek obojętnymi wobec przemian społecznych. Poniższe, wybrane prezentacje dyplomowe to wystawy studentek i studentów Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP, które dowodzą ich aktywnego uczestnictwa w procesach społecznych i - co równie istotne - przyjmują formę inteligentnych realizacji dyplomowych wykonanych z wrażliwością na medium. Należy dodać, że ta grupa reprezentuje, a nie wyczerpuje tegoroczne propozycje dyplomowe na Wydziale Malarstwa.

 

Paradoksalnie, życie wciąż zaskakuje mnie./Albo i nie.
Wystawa Antka Lisowskiego

Do 30 czerwca w Pracowni Wschodniej można było oglądać wystawę Antka Lisowskiego zatytułowaną "Paradoksalnie, życie wciąż zaskakuje mnie./Albo i nie. Wystawa Antka Lisowskiego", która zamykała 5-letnie studia artysty na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP.
Na wystawie można było obejrzeć liczne obrazy, zapisy performansów, flagi oraz komiks. W dzień wernisażu odbył się performans, w którym artysta wcielił się w postać Zenona Niezgody.

Dyplom został zrealizowany pod opieką dr hab. Jana Mioduszewskiego na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Zapraszamy do zapoznania się fotograficzną dokumentacją wystawy.

• Minione wydarzenie na Facebooku

 

Wojna polsko-polska: baśnie ursynowskie w domu polskim.
Wystawa Mai Janczar i Anny Grzymały

26.06 - 1.07.2020, Sinfonia Varsovia, ul. Grochowska 272

Zapraszamy do oglądania zdjęć z wystawy Wojna polsko-polska: baśnie ursynowskie w domu polskim, która odbyła się w Sinfonii Varsovii. Prezentowane prace Mai Janczar i Anny Grzymały powstały w trakcie studiów na roku dyplomowym na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W wystawie wzięła też udział Julia Woronowicz, której praca zrealizowana została na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. Wystawę można było oglądać w Sinfonia Varsovia do 1 lipca.

 

Jakie są nasze domy?

Domy rodzinne, narodowe i globalne to przestrzenie wyjątkowo silnych napięć. To co paradoksalne, niezrozumiałe i niepewne, można jednak opowiedzieć baśnią. Wystawa dyplomowa Anny Grzymały i Mai Janczar z udziałem Julii Woronowicz jest właśnie taką próbą opowiedzenia o tym, jakie są nasze domy. Dom polski pełen jest żartów, które chyba nie są żartami, niepewnych obietnic, że wszystko będzie dobrze, i rozlanego rosołu. Wiele o naszym domu można dowiedzieć się od pewnego niemowlęcia na Ursynowie. Opowiada ono o tym skąd wzięła się policja, jak powstają nowe budynki i instruuje jak znaleźć drzewko, na którym rosną święte obrazki, butelki ludwika i krzyżówki. Pewnie warto zapytać je o Wojnę Biało-Czerwoną - wciąż nie wiadomo, czy rzeczywiście się wydarzyła.

 

Maja Janczar

(ur. 1995), absolwentka malarstwa warszawskiej ASP, finalistka konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Dyplom realizowała w pracowniach Jarosława Modzelewskiego i Jana Mioduszewskiego. Zajmuje się tworzeniem obrazów, kolaży i instalacji. Zdarza się jej rozlać rosół.

 

Anna Grzymała

(ur. 1997), tegoroczna magistra malarstwa na ASP w Warszawie, laureatka trzeciej nagrody Artystycznej Podróży Hestii. Pracę dyplomową tworzyła w pracowniach Jana Mioduszewskiego
i Pawła Bołtryka. Umie rozmawiać z niemowlętami.

 

Julia Woronowicz

(ur. 1997), absolwentka wydziału rzeźby warszawskiej ASP, tegoroczna laureatka Artystycznej Podróży Hestii. Malarski aneks do swojego dyplomu robiła pod okiem Małgosi Gurowskiej.
Widziała na własne oczy Wojnę Biało-Czerwoną.

oprawa kuratorska: Małgorzata Król
oprawa graficzna: Ola Rubik
Specjalne podziękowania dla Sinfonii Varsovii, Stanisława Bracha, Piotra Lorka i Moniki Włodarczyk.
Współorganizator wydarzenia: Sinfonia Varsovia

• Minione wydarzenie na Facebooku

 

 

Zachód słońc wszystkich.
Wystawa Piotra Mląckiego

22.06 – 05.07.2021, Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie

Zapraszamy do oglądania dokumentacji wystawy Piotra Mląckiego pod tytułem "Zachód Wszystkich Słońc". Prezentowane prace powstały w trakcie studiów artysty na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Wystawę można było oglądać w Muzeum Etnograficznym do 5 lipca. Dyplom na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP pod opieką prof. Wojciecha Zubali oraz aneksy pod opieką prof. Jana Mioduszewskiego i prof. Mirosława Bałki (Wydział Sztuki Mediów).

 

"Imperium, nad którym nigdy nie zachodzi słońce"

"Zachód słońc wszystkich" to wystawa poświęcona popkulturowym przejawom mitologizacji przemocy imperialnej w Polsce i za granicą. Tytuł w swobodny sposób nawiązuje do angielskiego powiedzenia, które podsumowywało kilkusetletnią dominację tego europejskiego mocarstwa w globalnej polityce. "Imperium, nad którym nigdy nie zachodzi słońce", parafrazując te słowa można przyjrzeć się sytuacji, w której to Polska osiąga swoje imperialne ambicje i staje się największym państwem świata. Hegemoniczne aspiracje, które towarzyszyły I, II jak i III Rzeczpospolitej zazwyczaj stawały nam ością w gardle. Polityczna postawa megalomanii zwykle wzbierała wraz ze słabnięciem Polski. Nierealne sny o koloniach, krucjatach i o wiecznej potędze zdawały się przysłaniać możliwości zaradzenia nadchodzącym klęskom. Słońce, które nie może zajść, koniec końców wybucha roztaczając za sobą martyrologiczną skorupę. Ta zaś, po dziś dzień zakrzywia obraz historii oraz degeneruje społeczną mentalność. Ostatnie lata w znacznym stopniu poszerzyły renesans imperialnej myśli państwowej, co nie pozostaje bez wpływu na politykę historyczną i system edukacji.

 

Historia Polski i bomba atomowa

Prezentacja dzieli się na dwie części, pierwsza dotyczy zmierzchu światowego imperializmu, którego ucieleśnieniem było zrzucenie na Hiroszimę i Nagasaki ładunków nuklearnych w 1945 roku. Analizie została poddana społeczna recepcja tych zdarzeń i sukcesywne legitymizowanie wojny atomowej w bajkach, zabawkach czy filmach. Druga część wystawy poświęcona jest europejskiej tradycji kolonialnej z wyraźnym wyszczególnieniem udziału w niej Polski. Wystawa została pomyślana jako dosyć abstrakcyjny kolaż, który łączy ze sobą historię Polski i bombę atomową. Ta kombinacja, choć całkowicie wyimaginowana, ma swoje historyczne podstawy, które zestawione zostały ku przestrodze i szerszej refleksji nad współczesną kondycją kraju.

 

Piotr Mlącki

malarz, twórca instalacji i aktywista. Student V roku Wydziału Malarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współzałożyciel galerii studenckiej "Kiedyś to będzie "i kolektywu "KN Tęcza". Finalista 20. edycji Artystycznej Podróży Hestii i stypendysta MKiDN na rok 2021. W swojej twórczości zajmuje się głównie historią nierówności społecznych oraz symboliką przemocy w popkulturze.

Specjalnie podziękowania dla dr hab. Jana Sowy, Jakuba Wielgo oraz Marty Matysiak.

Szczególne podziękowania dla Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie
za udostępnienie przestrzeni wystawienniczej.

Dokumentacja wystawy: fot. Marta Matysiak.

• Minione wydarzenie na Facebooku

---

Zdjęcie główne: A. Grzymała, Zatrzymanie