https://www.facebook.com/GaleriaWystawa/

Zjawisko powidoku, które pojawia się w twórczości Pauliny Żuk od kilku lat, zaistniało w cyklu dyplomowym jako główna wartość formalna w obrazie.

,,Otwarte wyeksponowane na świat zewnętrzny widzenie, skierowałam do wewnątrz. Powieka stała się ekranem wyświetlanych wewnętrznych obrazów. Wówczas odczuwane/widziane przeze mnie formy powidoku zaistniały na gruncie immanentnej fizjologii ciała, pamięci, doświadczenia i emocji. Obecne w obrazach formy mają swoje źródło w osobistych projekcjach widzenia podpowiekowego.  Każdy obraz składający się na cykl zjawisko powidoku- odbicie, rzeczywistość czy złudzenie ? reprezentuje odrębne wydarzenie doświadczenia powidoku i konstrukcji jego formy w obrazie.

Próba powtórzenia odczuwanego spektaklu form w obrazie, może zaistnieć jedynie jako nowa forma rzeczywistości, a więc nie jest jego martwą fotograficzną kopią (powtórzenie w myśli S. Kierkegaarda). Konkretne zjawisko powidokowe staje się zatem konstrukcją do dalszych poszukiwań w strukturze obrazu, a także dyktuje specyficzne światło i napięcie, które je charakteryzuje.”

                                                                                                                            Paulina Żuk