Janina Knap

„Legendy mazurskie”

Wernisaż 27 maja, godz. 18:00

Wystawa czynna w dniach 27.05-14.06 2019.

Galeria 022

Ul. Mazowiecka 11a, Warszawa

 

LEGENDY JANINY KNAP

Rowerzystka podąża skrajem uroczyska. Pomiędzy pastelowym rozblaskiem nieba, a przedrzeźniającym go odblaskiem wody jej sylwetka jest niezwykle wyrazista. A wokół kłębią się mgły, zmierzchy i świty oraz błędne światła… Majaczą jakieś budowle, postaci, twarze… Ale mogą to być równie dobrze świetlne zwidy drzew i krzewów, które pora i wyobraźnia ubiera w nieprzewidywalne, podświadome kształty. Wówczas odbicia mogą snuć opowieści niezależne od kształtów pochylających się nad wodą, a stare drzewa ujawniają zmumifikowaną w zwojach słojów, ludzką osobowość. A może nadludzką…

Legendy mazurskie, te skrzętnie zbierane do etnograficznej kobiałki przez Petrusa Dusburga, Maxa Toeppena, Marcina Gerssa, czy Jadwigę Tressenberg, już dawno mi się znudziły. Zatopione zamki i kościelne dzwony, reumatyczne diabły, wodzone za nos przez chytrych kmieci, skarby strzeżone przez czarnego niedźwiedzia, czy gadające ryby, czasem dość przewrotnie spełniające życzenia rybaków, już nie pobudzają mojej wyobraźni swoją fabularną dosłownością. Chyba przestałem być dzieckiem. Potrzebuję więcej mgliście podświetlonych zasłon, odgarnianych z trudem jak natrętne sny, a za nimi ulotnej magii, tajemnicy, której nie da się nigdy obnażyć do końca.

Takimi odnajduję plastyczne wizje Janiny Knap. Pastelowe kadry z pogranicza światów, zaświatów, podświatów… gdzie uchwycony został moment ich przenikania się. Można się zanurzyć
w ową subtelną tkankę kolorów oraz form i odgarniać z czoła kolejne rojenia o wyspach na Śniardwach, tańczących dziewicach na Świętej Górze, czy rozpoznawać twarze znajomych duchów, śniących pod zmiennością fali swoją wieczność. I ta nagła kropla wiosennego deszczu na czole, przebudzenie ze snu pośrodku baśniowej krainy – postać rowerzystki, pedałującej raźno przez świat miraży, widm i duchów. Dotychczas nie spotkałem legendarnej rowerzystki mazurskiej. Bardzo się z tego spotkania cieszę.

Wojciech Marek Darski 

---

JANINA KNAP – urodzona w Giżycku, absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Grafik zajmujący się projektowaniem graficznym – książki, podręczniki szkolne, gazety, akcydensy, reklamy, logotypy. Ponadto ilustrator podręczników szkolnych dla dzieci, bajek, ilustrator 2D ilustracji specjalistycznych (medycyna, stomatologia, ilustracje do podręczników z biologii).

Fotograf, zajmujący się fotografią zarówno komercyjną (sprzedaż fotografii w bankach zdjęć takich jak Shutterstock, Fotolia, realizacją sesji na zamówienie) jak i artystyczną (udział w różnych projektach i plenerach fotograficznych). Malarstwo jako działalność niekomercyjna. Uczestnik wielu wystaw zbiorowych. Współorganizator pleneru malarskiego w Supraślu. Mieszka w Rydzewie na Mazurach.

WYSTAWY INDYWIDUALNE MALARSTWO:

2011 – galeria TYGIEL, Gdynia – wystawa KARNAWAŁ WENECKI

2013 – galeria NIEFORMALNA, Warszawa – wystawa MUZYCZNIE

2013 – Klub Muzyczny BAROMETR, Warszawa – wystawa MUZYCZNIE

2015 – Wystawa plenerowa w Miłkach – Duch Mazur

2018 – Zamek Ryn w Rynie – Legendy mazurskie

2019 – Twierdza Boyen Giżycko – Legendy mazurskie

WYSTAWY INDYWIDUALNE FOTOGRAFIA:

2011 – Galeria Tygiel, Gdynia – Świat postindustrialny w fotografii

2016 – Metro Wilanowska, Warszawa, Galeria w Drodze – Grafika morza

2018 – Galeria na śmieciach, Spytkowo – Grafika morza

NAGRODY ZA ZDJĘCIA:

2010 – „Architektura postindustrialna Warszawy w obiektywie 2010” specjalne wyróżnienie Dyrektora Muzeum Gazownictwa

2011 – „Architektura postindustrialna w obiektywie” – II miejsce

2011 – „Dawna Drukarnia Prasy Polskiej” – II miejsce

2016 – „Świeć się” ogólnopolski konkurs firmy Energa - wyróżnienie

NAGRODY MALARSTWO:

2014 – I nagroda Ogólnopolski konkurs malarski „Warszawski pejzaż” w kategorii „Pejzaż miejski” za tryptyk „Metroportret”

 

www.janinaknap.pl­­­