Akademia Sztuk Pięknych

w Warszawie
Herb Rzeczypospolitej PolskiejProjekty dofinansowane ze środów Unii Europejskiej - link Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - link

Błażej Ostoja Lniski – OSTOJE OBRAZÓW oraz Magdalena Boffito i Nastazja Ciupa na Biennial Art Exhibition Venice "PERSONAL STRUCTURES"

Opublikowano 7 maja 2019

PERSONAL STRUCTURES – Identities, 

wystawa towarzysząca 58 Międzynarodowej Wystawy Sztuki — La Biennale di Venezia

9 maja – 24 listopada 2019

Palazzo Mora



Błażej Ostoja Lniski

OSTOJE OBRAZÓW / REFUGE OF IMAGES

Kurator: prof. Dorota Folga-Januszewska

refugesofimages.com

Ostoje obrazów to miejsca, gdzie Instynkt sztuki1 na nowo wydeptuje ścieżki kultury. W sąsiedztwie natury i wiatru – myśli i wyobraźnia odradzają się niezależnie od medium. Fenomen dziedziczenia instynktu obrazu jest dzisiaj przedmiotem fascynacji nauki. Sztuka spotyka wiedzę i odkrywa źródło twórczości. Koniec drugiej dekady XXI w. jest dobrym czasem by przypomnieć rozważania Jeana Dubuffeta, jego zdecydowaną i osadzoną ponad konwencjami postawę „patrzenia” jako źródła energii. Patrzenie potrzebuje dzisiaj znowu reset’u. Powrotu do punktu wyjścia, refleksji, odwrócenia wzroku w stronę wiatru.

 

Obrazy Błażeja Ostoja Lniskiego, rzeźby i malunki na szkle Włodzimierza są takim wiatrem widzenia. W porywach niosą MATRYCE, źródła obrazów, z których C. G. Young wydobywał archetypy, a J. Lacan dostrzegł sublimację2. Obrazy napiętnowane fakturą czasu, znakami natury, rzeźby – archetypy i klocki z drzeworytem oczekujące na ciąg dalszy. 

Wystawa OSTOJE OBRAZÓW to przypomnienie źródła, ekologiczna reakcja niezgody na morze symulakrów, a jednocześnie POCZĄTEK ekosztuki, w którym EKO zwiastuje bezpieczeństwo – Ostoje.


Przypisy:

1 To odwołanie do słynnej książki Denisa Duttona, Instynkt sztuki. Piękno, zachwyt i ewolucja człowieka, tłum. Jerzy Luty, Copernicus Center Press, Kraków 2019. Kiedy w 2009 r. ukazała się w języku ang.: The Art Instinct: Beaty, Pleasure and Human Evolution, wyd. Margit Dutton 2009,  Steven Pinker napisał, że ksiązka ta wyznacza przyszłość humanistyki.

2 Sublimacja „wynosi obiekt do godności RZECZY”. Paul Moyaert, Sur la sublimation chez Lacan: quelques remarques, [w:] La pensée de Jacques Lacan. Questions historiques – Problèmes théoriques, red. Steve G. Lofts, Paul Moyaert, Éditions Peeters, Louvain-Paris 1994, s. 125-146.