Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną zaprasza na wykład prof. dr hab. Marii Poprzęckiej (Wydział „Artes Liberales”, Uniwersytet Warszawski) zatytułowany
„…wszystko zamarło, skamieniało, jakby na chwilę przed Sądem…”.
Cykl rysunków Andrzeja Wróblewskiego Żałobna Wieść.
Wykład odbędzie 8 kwietnia o g. 15, Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną ASP (ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39) w sali 1.01.
Maria Poprzęcka
…Wszystko zamarło, skamieniało, jakby na chwilę przed Sądem…
Cykl rysunków Andrzeja Wróblewskiego Żałobna Wieść
W pozostałym po Andrzeju Wróblewskim ogromnym zespole prac na papierze znajduje się sześć rysunków w jednolitym formacie, zbliżonym do standardowego A3. Wykonane lawowanym tuszem, przedstawiają gromadki ludzi, którzy stoją słuchając wiadomości nadawanych z głośników. Rysunki noszą autorski tytuł Żałobna Wieść. Przechowywane w zbiorach rodziny artysty, długo pozostawały nieznane.
Żałobna Wieść, która kazała zatrzymać się ludziom na ulicy, robotnikom na budowie, czy chłopom w polu, to wiadomość o śmierci generalissimusa Józefa Stalina. 5 marca 1953 roku – „dzień, w którym umarł Stalin” - widziany jest w historycznej perspektywie jako jedna z najbardziej przełomowych chwil w dziejach XX wieku, wydarzeniem niosącym ogromne konsekwencje polityczne, społeczne, a także kulturowe. Ceremoniał żałoby po śmierci
„Wodza ludzkości” pozostawił w kulturze polskiej wyrazisty ślad, na który składają się setki wypowiedzi i utworów artystycznych. Wśród żałobników nie brakuje właściwie żadnego z wielkich nazwisk polskiej kultury tamtego czasu.
Jak cykl rysunków Andrzeja Wróblewskiego sytuuje się w kontekście dni żałoby, które zdaniem Jana Nowaka-Jeziorańskiego były „dniami największego poniżenia polskiej inteligencji twórczej”?
Prof. dr hab. Maria Poprzęcka, historyk i krytyk sztuki, eseistka. Długoletni dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie profesor na Wydziale Artes Liberales UW. Jest autorką wielu książek, m.in. Na oko (2015), Uczta bogiń. Kobiety, życie i sztuka, 2012; Inne obrazy. Oko – widzenie – sztuka. Od Albertiego do Duchampa, 2008;
Pochwała malarstwa. Studia z historii i teorii sztuki, 2001; O złej sztuce, 1998; Akademizm (1977, 1989). W 2009 roku otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia w dziedzinie eseju, w 2014 Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy, w 2015 nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Pruszyńskich.