Akademia Sztuk Pięknych

w Warszawie
Herb Rzeczypospolitej PolskiejProjekty dofinansowane ze środów Unii Europejskiej - link Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - link

Wystawa Aliny Bloch "Obecność"

Opublikowano 9 listopada 2018

Alina Bloch

"Obecność"

Wystawa malarstwa na jedwabiu

Galeria Środek Tkaniny

DZIELNICOWY OŚRODEK KULTURY URSYNÓW

Ul. Kajakowa 12b
02-838 Warszawa

 

15 listopada w czwartek godz. 18.00

Katalog


Alina Bloch

W 1981 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie z wyróżnieniem rektorskim na Wydziale Architektury Wnętrz w Pracowni Wystawiennictwa prof. Jacka Damięckiego. Malarstwo studiowała u prof. Jana Lisa, tkaninę artystyczną na Wydziale Malarstwa u prof. Wojciecha Sadleya. We wrześniu 2010 otrzymała stopień doktora sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne. Obecnie jest adiunktem w macierzystej uczelni na Wydziale Sztuki Mediów w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Apoloniusza Węgłowskiego. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego(2007), oraz Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawa(2009, 2011 projekty realizowane w przestrzeni publicznej).Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in.: 5Międzynarodowe Biennale Akwareli - Mexico City (2002), malarstwo - Berlin (2006), Wilno (2004), Kijów (2004), Ułan Bator (2005), Sofia(2006), Międzynarodowe Triennale Tkaniny - Łódź (2010,2016).

Alina Bloch zajmuje się malarstwem na jedwabiu oraz malarstwem olejnym, realizuje malarskie instalacje w przestrzeni publicznej.  W twórczości widoczne jest konsekwentne dążenie do syntezy, zarówno w rozumieniu struktury kolorystycznej jak i formy ogólnej. W malarstwie nawiązuje do sztuki sakralnej, gdzie wątek bytu pozamaterialnego zbliża nas do istoty duchowego światła emanującego z głębi koloru. Wykorzystanie jedwabiu jako podłoża do malarskich działań daje świetlistość umożliwiającą maksymalną kontemplację barwy. Proces tworzenia, którego istotą nie jest ani naśladowanie, ani deformacja, jest rodzajem modlitwy i zachwytu nad wszechświatem natury. W kompozycjach poprzez syntetyczny skrót odnajduje się nastrój skupienia , nostalgię , ciszę, a wszystko to skłania do refleksji nad kruchością i ulotnością życia.