Z przyjemnością informujemy, iż wśród laureatów tegorocznej 17. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii znalazło się dwoje studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - Bruno Althamer i Adelina Cimochowicz.

 

---

Bruno Althamer (student Wydziału Rzeźby) - laureat Nagrody Fundacji Artystyczna Podróż Hestii.

Artysta zgłosił do konkursu pracę pt. "Pałka Pokoju". W ramach nagrody ufundowanej przez organizatora konkursu, otrzymuje 6-miesięczne stypendium w wysokości 12 000 zł brutto na wykonanie projektu artystycznego o tematyce związanej z „podróżą”.

Wybór laureata uzasadniła Magdalena Kąkolewska, prezes Fundacji Artystyczna Podróż Hestii: - Artysta ten ujął nas swoją przemyślaną strategią mówienia o sprawach istotnych. W jego twórczości dostrzegamy zarówno dystans, jak i zaangażowanie. Artysta ten łączy również umiejętnie potrzebę żartu oraz powagi. W ten sposób otrzymujemy nową perspektywę patrzenia na rzeczywistość, która zmienia nasze dotychczasowe wyobrażenia.

 

OPIS PRACY:
Pałka Pokoju
Obiekt – technika własna
57,5 x 17 cm
2017

Kilkanaście lat temu nabyłem pałkę policyjną. Źródła nie mogę ujawnić. Przez te wszystkie lata drażnił mnie jej widok. Ukrywałem ją przed swoim wzrokiem, zawijając w szmaty i chowając po kątach. Jakiś czas temu bawiąc się nią, przyłożyłem ją do ust.
Od tamtej pory się z nią nie rozstaję...
Obiekt łączy w sobie dwa elementy-symbole, mające szczególną rolę w budowaniu się świadomości mojego pokolenia, wychowującego się na podwórkach i klatkach schodowych.Dwa niezwykle silne artefakty, zawarte w jednym przedmiocie. Dualizm i relatywizm. Oksymoron i utopia.

---

Adelina Cimochowicz (studentka Wydziału Sztuki Mediów) - laureatka Nagrody Specjalnej Jury.

Artystka zgłosiła do konkursu pracę pt."Does it ever get better? (Czy kiedykolwiek będzie lepiej?)"

Uzasadnienie jury: - Jury doceniło artystkę za to, że jej twórczość czerpie swoją siłę z wrażliwości społecznej, a kierowana emancypacyjnym impulsem artystka używa swojej sztuki do zmiany rzeczywistości społecznej ignorując granice pomiędzy sztuką i aktywizmem. Jest przedstawicielką młodej generacji artystek, które traktują swoją twórczość artystyczną jako obywatelską powinność, czerpiąc z tradycji awangardy XX wieku i poważnie traktując nasycenie pracy zawodowej i codziennych czynności artystyczną wyobraźnią.

 

OPIS PRACY:
Does it ever get better? (Czy kiedykolwiek będzie lepiej?)
Wideo
4’23”
2017
Link do pracy wideo na Vimeo: https://vimeo.com/261700067

Praca składa się z moich nagrań wideo oraz pytań zebranych na internetowych grupach wsparcia dla osób z zaburzeniami kompulsywno-obsesyjnymi, depresją, stanami lękowymi itp. Będąc członkinią wielu for dyskusyjnych, z fascynacją obserwowałam posty z pytaniami, które się tam pojawiały; z wieloma z nich się utożsamiałam. Zaczęłam zbierać te najbardziej interesujące oraz te, które były mi najbliższe. Pracując potem nad zebranym materiałem, myślałam o poczuciu niepewności, o nękających nas wątpliwościach. Chciałam opowiedzieć o codzienności, o natrętnych, absurdalnych myślach, którymi wstydzimy się podzielić z najbliższymi. Nie interesuje mnie szukanie odpowiedzi na te pytania, zależy mi raczej na badaniu źródła niepewności, z którego się biorą.

---

Wystawa w Muzeum nad Wisłą potrwa jeszcze do 4 lipca br. 

Więcej informacji o Konkursie (link)