Wystawa prac studentów i absolwentów Pracowni Ceramiki Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk pięknych w   Warszawie

Kurator wystawy: dr hab. Stanisław Brach prof. ASP w Warszawie; Karolina Rybińska

Wystawa : 22.03.2018 – 17.06.2018

Podczas wystawy zostanie zaprezentowany film o wypale ceramiki

w piecu opalanym drewnem, który znajduje się w Pracowni Ceramiki ASP

w Warszawie.

Pracownia ceramiczna na Wydziale Rzeźby Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych jest pracownią otwartą i służy nie tylko studentom  rzeźby, ale również studentom innych wydziałów, którzy chcą w swoim procesie edukacji na uczelni zapoznać się z tym szlachetnym materiałem. Do pracowni z wielkim zainteresowaniem  uczęszczają też studenci innych uczelni, doktoranci realizujący swój program w ramach studiów doktoranckich oraz uczestnicy zajęć, którzy pogłębiają swoją wiedze z zakresu ceramiki w ramach Otwartej Akademii.

Celem pracowni ceramicznej na Wydziale Rzeźby jest zwrócenie szczególnej uwagi na wartości kreatywne tworzywa ceramicznego i zastosowanie go w rzeźbie. W podstawowym zakresie przygotowujemy studentów do korzystania z różnych materiałów ceramicznych oraz samodzielnego przeprowadzenia całego procesu tworzenia formy ceramicznej od koncepcji przez szkic do realizacji i obróbki technologicznej. Student powinien umiejętnie interpretować zadany temat ćwiczeń, świadomie wykorzystywać właściwości materiałów ceramicznych przy realizacji przestrzennych form rzeźbiarskich. Dysponujemy również zapleczem laboratoryjnym, w którym studenci pod nadzorem  pedagogów w oparciu o receptury dostępne w pracowni samodzielnie zestawiają podstawowe szkliwa.

Pracownia dysponuje trzema piecami elektrycznymi, ale wizytówką i duszą  naszej pracowni jest piec opalany drewnem - unikat w skali Polski. W piecu tym prace ceramiczne wypalane są bezpośrednio płomieniem, który przechodzi przez komorę (tzw. płomień zwrotny). Trwający kilkanaście godzin wypał daje możliwości osiągnięcia wysokich temperatur do 1300 C i ciekawych efektów na rzeźbach dzięki redukcyjnej atmosferze w komorze.

Od stycznia 2010 roku mam przyjemność kierować pracownią ceramiki na warszawskiej ASP, której historia sięga początków XX wieku. To wielkie wyróżnienie, ale i odpowiedzialność, zważywszy na nazwiska profesorów, którzy byli z nią związani. Wspomnieć tutaj należy początki pracowni z prof. Karolem Tichym, panią prof. Wandą Golakowską i prof. Teresę Plate-Nowińską, które wniosły ogromny wkład w rozwój tej pracowni. Nieocenionym wsparciem w pracy ze studentami służą mi dr Piotr Lorek i mgr Wiesław Andrzejewski, wspaniali fachowcy, pedagodzy i fascynaci tego materiału.

Podsumowując ośmioletni okres pracy zdecydowaliśmy się zaprezentować dorobek pracowni na  wystawie w Wola Center.

Wystawa ma pokazać obrany kierunek edukacji w pracowni ceramicznej i zapoznać z poziomem i kreatywnością studentów warszawskiej ASP.

Ceramika jest jedną z najstarszych sztuk plastycznych, jakie stworzył człowiek. Historia materiału ceramicznego wiąże się ściśle z historią ludzkości. Kreatywność człowieka popchnęła go do poszukiwań i rozwoju tego materiału, a łatwość posługiwania się gliną prowadziła do coraz to nowych odkryć i doświadczeń. Jednym z nich, na samym początku, na pewno był związek pomiędzy gliną a ogniem. Dopiero to doświadczenie uświadomiło człowiekowi, w jaki sposób może wykorzystać ten materiał

Wykorzystanie działania ognia jest, obok procesu tworzenia dzieła przez artystę, najważniejszym i decydującym procesem uzyskania dzieła ceramicznego. Wypalenie wyrobu jest ściśle wpisane w proces technologiczny, a sam przedmiot nabiera dzięki niemu twardości i szlachetności. Formowanie gliny, nadawanie jej kształtów, powoływanie z niej jakiejś formy do życia nadaje jej wielki mistyczny sens. Materiał ten jak żaden inny daje człowiekowi poczucie stwarzania.

Wielką wartością gliny ceramicznej jest jej plastyczność, wilgotność, chłonność, która daje nam możliwość delikatnego formowania, doklejania, odbierania, gładzenia, drapania, przecierania i muskania opuszkami palców pozostawiającymi na niej ślad własnych linii papilarnych. Żaden inny materiał nie daje nam tego wszystkiego jednocześnie. Glina ceramiczna jest materiałem, którego używa się do zabaw z dziećmi w przedszkolu, pierwszych poważnych kontaktów ze sztuką w szkole średniej i na studiach artystycznych oraz do szukania własnej drogi w dojrzałej wypowiedzi artystycznej. Niesłychanie istotnym jest dobre opanowanie warsztatu czyli wiedzy technologicznej i umiejętność wykorzystywania tej wiedzy.

dr hab. Stanisław Brach

Prof. ASP w Warszawie

Pracownia Ceramiki

Wydział Rzeźby ASP Warszawa