Obrazy, które maluję, można lapidarnie określić jako obiekty wagi ciężkiej

Błażej Ostoja-Lniski "Miejsce"

9 marca – 6 kwietnia 2018 r.  Galeria XX1 | Wernisaż 8 marca (czwartek) 18:00

W całej mojej twórczości dominuje wertykalizm, co można interpretować jako swoistą refleksję nad problemem przemijania. Malarstwo moje nie ma w sobie nic z pośpiechu, łapczywości, jest rezultatem powolnej syntezy, nie nagłego olśnienia. Obrazy są zapisem w czasie, trwają, wchłaniają czas w siebie.

Większość moich prac zasadza się na powtórzeniu, piszę te same słowa, frazy, smakując ich dźwięk, wyciszając inne myśli. Dlatego struktura każdego obrazu jest złożona, warstwa górna jest zwielokrotnieniem i multiplikacją frazy inicjującej. W moich obrazach wszystko nawarstwia się, mnoży, istotny jest dla mnie moment, kiedy stare zostaje strącone w przeszłość, zdegradowane poprzez nałożenie nowej warstwy. Takie działanie sprawia, że zachodzi zjawisko prześwitywania. Tu i teraz, versus tam i niegdyś. Każda nowa warstwa istnieje w takiej a nie innej formie dzięki swoim poprzedniczkom, to znaczy każda uzurpacja jest pozorna. Przypomina to nieco ruch zachodzący w nieuchronnym przekształcaniu się awangardy w klasykę. Taka walka trwa do momentu, kiedy nie uznam za stosowne, że obraz nasycił się wystarczająco. Tak rozumiany obraz jest rodzajem rekonstrukcji, dokonuje się w nim proces scalania.

 

Można powiedzieć, że w swoim malarstwie idealizuję formę. Jest w tym dużo prawdy.

 

(tekst: Błażej Ostoja-Lniski)

---

Błażej Ostoja-Lniski – urodzony w 1974 w Czersku. W latach 1994-1999 studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom z Wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa u prof. Rajmunda Ziemskiego, aneks z litografii u prof. Władysława Winieckiego. Od 1999 roku związany z macierzystą uczelnią. Profesor sztuk plastycznych, kierownik Pracowni Litografii, Dziekan Wydziału Grafiki (2012-2016, 2016-2020). Uprawia malarstwo i grafikę (głównie litografia).