W wystawie udział biorą:

Grzegorz Pieniak | Piotr Wesołowski | Agata Słowak | Sylwia Wirska | Lena Prokopczyk | Łukasz Malinowski | Łukasz Jankowicz | Szaweł Płóciennik

Kurator: Łukasz Rudnicki  

Grupa artystyczna „Kaplica”, jest tworzona przez studentów Wydziału Malarstwa,  Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, skupionych przy studenckiej galerii o tej samej nazwie, zlokalizowanej na Krakowskim Przedmieściu 5. Ich działalność w dużej mierze opiera się na już przeszło półtorarocznej współpracy nad otwartą pracownią eksperymentu w  Galerii Kaplica, zrzeszającą studentów różnych wydziałów warszawskiej ASP, wokół wspólnie realizowanych wystaw i projektów. Niemniej jednak przy okazji szerszej, międzywydziałowej, akademickiej współpracy, podczas wielogodzinnych rozmów  i  sporów wykrystalizowała się właśnie paroosobowa grupa, która ze względu na bliskość poglądów, myśli i przekonań, oraz przyjacielskie stosunki, mogła dokonać takiej a nie innej auto-identyfikacji.

Pomimo widocznych różnic formalnych i treściowych, członkowie grupy zgodni są co do wyraźnej części wspólnej, zorientowanych wokół dwóch fundamentów, założeń ich sztuki. Pierwszym, jest chęć tworzenia sztuki współczesnej w obrębie malarstwa. Nie chodzi o negację innych mediów, lecz o podkreślenie istotności tej klasycznej formy wyrazu, jaką  jest malarstwo, w przekonaniu o adekwatności ów medium do tworzenia w czasach najnowszych sztuki. Drugi fragment części wspólnej objawia się w rodzaju nastawienia, postawy względem sztuki i jej tworzenia.  Działania artystyczne podejmowane przez grupę „Kaplica”,  mające na celu wyrażanie, a przy tym uwspólnienie  swoich emocji i przemyśleń , stanowią duchowy element na drodze do poznania i szeroko pojętego humanizmu. Ważna jest dla członków grupy potrzeba zorientowania sztuki w sferze sacrum (bez przywiązania do konkretnej religii, systemu czy filozofii), zgłębiając jednocześnie uniwersalizm oraz indywidualną odsłonę duchowości człowieka poprzez sztukę i poruszane w niej zagadnienia. Sama nazwa Kaplica nieprzypadkowo ma podkreślać powagę z jaką należałoby podchodzić do twórczości, będącej niemalże misterium.

Tekst: Piotr Wesołowski