Działania młodych twórców z ASP na Juwenaliach Artystycznych
Juwenalia Artysczne odbywające się 12-13 maja w Warszawie stały się okazją do prezentacji prac młodych twórców z warszawskiej ASP.
Były to:
1. Projekt KURY - Matylda Kozera
Projekt jest symulacją kurnika. Jedna z sal Uniwersytetu muzycznego na czas Juwenaliów zamieniła się w animowany kurnik.
Jeśli ktoś tęskni za wiejskimi klimatami, to miał okazję je poczuć w centrum Warszawy.
2. Projekt Jaskinia - Zuzanna Litawińska
Projekt jest refleksją autorki na temat tego co ukryte, mówi o tym, że nie wszystko jest od razu widoczne a znaczenia i sensu wielu rzeczy trzeba poszukiwać. Na znalezienie odpowiedzi potrzebny jest natomiast czas i praca. W instalacji tej, tak jak w życiu jedne rzeczy przykrywają drugie, zasłaniając nam coś. Jednocześnie natomiast wszystko jest ze sobą połączone, często w nieoczywisty sposób. Ciekawie pisze o tym autor książki "Sapiens" Yval Noah Harari opisując rozwój kultury od jej powstania do dnia dzisiejszego. Forma dzisiejszego świata i sposób jego funkcjonowania wywodzi się z czasów kiedy człowiek mieszkał w jaskiniach i tworzył pierwsze gromady. Język i abstrakcyjny sposób myślenia wyewoluowały przecież z pisma obrazkowego. Nic nie dzieje się bez połączenia z otoczeniem. Nasz gatunek nie przetrwałby bez roślin one natomiast i wszystko inne nie przeżyłyby bez grzybów, które są organizmami niesamowitymi.
Takich ciągów przyczynowo skutkowych można by wymieniać nieskończenie wiele. Dotyczą one kosmosu, ziemi, społeczeństw i ostatecznie nas, jednostek. Użycie tu światła jako nośnika informacji jest kluczowe.
3. PRZESTRZEŃ ORNAMENTALNA - Kamila Śladowska
Sztuka orientalna, kolorystyka kultury wizualnej Ameryki Łacińskiej oraz ornament, jako zagadnienie towarzyszące praktykom metafizycznym stały się inspiracją dla autorki do stworzenia przestrzeni kontemplacyjnej. Owa przestrzeń staje się, dzięki barwnym tkaninom, ale również dzięki armeńskiemu tańcowi, który autorka zatańczyła podczas jednego z wcześniejszych wydarzeń.
Projekt żyje i ewoluuje, na Juwenaliach oglądaliśmy kolejna odsłonę.
4. PERYHELIUM - Grzegorz Piwkowski
Dyplom obroniony z wyróżnieniem w pracowni Komunikacji intermedialnej pod kierunkiem prof. Krzysztofa Olszewskiego i dr Magdaleny Janus na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Projekt realizowany jest w oparciu o własne partytury graficzne realizowane przez muzyka wiolonczelistę kierowanego przez prowadzącego - obsługującego sterownik midi i komputer. Tak powstałe dźwięki analizuje w czasie rzeczywistym algorytm w środowisku Max6 i generuje prostokątne kształty z palety barw RGB oraz syntetyzuje dźwięk wynikający z analizy FFT. Obraz wyświetlany jest przez rzutnik na ścianie ponad głowami występujących. Prowadzący steruje parametrami wyświetlanego obrazu - kolorem, przezroczystością, nasyceniem. Działanie składa się z trzech części nawiązując do formy koncertu. Praca porusza zagadnienia: improwizacji, synestezji, emocji związanych z barwami, percepcji rzeczywistości poprzez własne doświadczenie i intelekt oraz komunikacji interdyscyplinarn
5. PIĘŚĆ - SIŁA - MOC Gustaw Bołdok
"Prostota stanowi dla mnie nadrzędną wartość i cel. Pośrednio jest też głównym źródłem inspiracji, metodą samą w sobie. Stosowanie uproszczeń formalnych, bezpośredniość języka w sztukach wizualnych, muzyce czy literaturze – zawsze głęboko mnie porusza. Jest tak szczególnie w wypadku sztuk wizualnych - malarstwa, rzeźby, grafiki. Dzieła ekspresjonistów, kubistów, a w szczególności twórczość ludów pierwotnych, którą się inspirowali, stanowią dla mnie nieustające źródło zachwytu. Nieokrzesanie, dzikość i naiwność sztuki pierwotnej, wzruszają mnie i dają energię do ciągłej pracy.
Tylko w ten sposób umiem wyrazić, rzeczy skrywane na co dzień - swoją porywczość i niecierpliwość, wściekanie się o drobnostki. Moje rysunki to owoce dwubiegunowego charakteru, w którym na jednej szali znajduje się spokój konserwatora, a na drugiej stłumiona dzikość.
Ręka zaciśnięta w pięść daje jednoznaczny przekaz – mocy, siły, momentu wymierzanego komuś ciosu. Męskość wyrażona w prostym geście, nie pozostawiającym złudzeń i nie niosącym ukrytych znaczeń.
Pięść odczytana jako symbol dominacji mężczyzn - także na przestrzeni dziejów sztuki - jest pewną prowokacją w mojej pracowni, w której oprócz kilkunastu studentek, jestem jedynym mężczyzną."
6. KLASA RYSUNKOWA - Pracownia 72 Rysunku i Form Monumentalnych Działająca na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Pracownia 72 skupia osoby zainteresowanych różnorodnymi działaniami w zakresie sztuk wizualnych, z mocnym akcentem położonym na klasyczny rysunek anatomiczny. Dzięki wielopłaszczyznowemu kształceniu studenci przechodzą od inspiracji klasycznymi wzorcami wypracowanymi przez renesansowych mistrzów do fascynacji nowoczesnymi prądami w sztuce. Realizacje tworzone w Pracowni są fuzją biegłości technicznej z rozbudowanymi rozważaniami koncepcyjnymi. Mamy głębokie przekonanie o konieczności pobudzenia społeczeństwa poza akademickiego do twórczego działania, dlatego w oparciu o własną wiedzę i doświadczenia zorganizowaliśmy podczas Juwenaliów Artystycznych otwarte warsztaty rysunkowe. Ponad to, w przestrzeni wokół warsztatów przygotowano ekspozycję najlepszych realizacji powstałych w Pracowni 72. Osobom zainteresowane zmierzeniem się z klasycznym rysunkiem anatomicznym zaproponowaliśmy szkice oraz studium z modela i rzeźby. Gościom preferującym bardziej abstrakcyjne formy wypowiedzi artystycznej - tworzenie kompozycji na zaproponowane wcześniej tematy. Pieczę nad warsztatami, a także pomoc w trakcie procesu twórczego sprawowali asystenci oraz studenci na co dzień uczęszczający na zajęcia do Pracowni.
7. PORUSZYCIEL
CIAŁO
Milito (Kamil Niedziałek)
PORUSZYCIEL – AUTOPORTRET PERFORMATYWNY
Poruszyciel to performans, którego tematem jest relacja człowiek – uniwersum i jej skomplikowana dynamika. Relacja ta ukazana jest za pomocą podjęcia przez performera próby tańca z kamieniem. W duchu posthumanistycznym poddano tu refleksji sprawczość i decyzyjność człowieka w obliczu wpływu, jaki mają na niego nie tylko przedmioty, ale cała zmysłowo poznawalna rzeczywistość, której jest częścią.
8. CIAŁO
Celem projektu jest zaaranżowanie za pomocą artystycznych środków wyrazu przestrzeni do dyskusji na temat materialnej podstawy ludzkiej egzystencji, w tym ciała i cielesności, a także uwarunkowanego kulturowo języka waloryzacji tego zagadnienia, a co za tym idzie niechęci opisywania złożoności ludzkiego życia przy pomocy nauk przyrodniczych, w tym m. in. biologii, chemii fizyki.
9. FERRUM - Piotr Praga
Ferrum to Misy wykonane techniką kowalsko-ślusarską, tworzące przestrzeń interaktywną, w której widz ma szansę poznać swoje interpretacje oraz odczucia wobec zjawiska.
Misy mają na celu pobudzenie naszych trzech głównych zmysłów; wzroku słuchu i dotyku.
Warstwa wizualna daje nam uczucie powrotu do korzeni, obróbki żelaza , znalezisk archeologicznych oraz przedmiotów dnia codziennego. Obiekty przypominają nam o zataczaniu koła, od surowego nieobrobionego materiału po próby stworzenia abstrakcyjnego obrazu natury.
10. WORK IN PROGRESS - Gloria Faron, Zuzanna Suska
Czuje i słońce i senność.
Może zaśnijmy?
Gdyby tak spać, a jednocześnie mieć oczy otwarte.
Chodźmy tam razem.
Czy ufasz sobie?
I tylko sobie?
O odkrywaniu wewnętrznej esencji poprzez wzajemną kreację. Intermedialna opowieść, która prowadzi nas na granicy wizualizacji, poezji, dźwięku i obecności.
11. PIES - Barbara Białek
Jest to rzeźba marmurowa psa w skali 1:1.
"Temat zwierząt jest dominujący zarówno w sztuce pierwotnej jak i ludowej, mój pies nie wpisuje się idealnie w temat, ale świetnie wygląda na trawie."
12. Palermo - Warsaw - Magdalena Janus
W wyniku połączenia obrazów studentów z dwóch uczelni, w ramach Programu Erasmus + powstała praca, która w sposób intuicyjny, poprzez improwizację będzie kreować się na oczach widzów. (vj / mapping).
Obrazy studentów z obu uczelni - kreacja na żywo prowadzący Pracownia Audio Video and Multimedia prof. Luca Pulvirenti, Akademia Sztuk Pięknych w Palermo / Wydział Sztuki Mediów, dr Magdalena Janus, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Przestrzeń: Budynek Uniwersytetu.
13. RYTM ŚWIATŁA I CIENIA - grupa osób I roku rzeźby: Mercedes Borguńska, Kacper Pielaszek, Daria Niewczas, Michalina Olwert, Maciej Rajca
Działania przestrzenne mające na celu bezpośrednie przełożenie dźwięku na obraz. Prezentowana instalacja to grupa prostych form, składających się z metalowych konstrukcji i elementów wizualizujących muzykę za pomocą światła.
14. KURZY TRYPTYK - Karolina Rybińska
Praca składająca się z trzech paneli przedstawiających wizerunki kur i Koguta, zainspirowana swoistym kultem tego wizerunku, panującym w pracowni. Jest to forma innowacyjnej płaskorzeźby, wykonanej z płyty osb, gwoździ i nitek. Wymiary pracy około 260x100cm
15.LABIRYNT - Katarzyna Głowacka
Projekt składający się z 32 grafik w technice linorytu.
Motywem przewodnim prac jest kolor, będąc częścią labiryntów tworzy swoisty gradient od zimnej gamy barwnej po ciepłą. Same labirynty to wręcz obsesyjna, maniakalna struktura nawiązująca poprzez spójne systemy tworzenia do rysunków z Nazca, . Ponadto podświadomą inspiracją do stworzenia grafik było wnętrze dysków komputerowych. Labirynty nawiązują tutaj do pewnego rodzaju komunikacji. Jest ona przedstawiona w pracy również za pomocą kolorów, ich gry tonalnej między sobą.
16. OPTYMALIZACJA - Małgorzata Gurowska
Plakaty stworzone na wystawę „Design Dialogue: Poland – Brazil” w Museu de Arte Moderna w Rio de Janeiro, gdzie zaprezentowano ikony polskiego i brazylijskiego designu. Przedstawiają kompozycje stworzone z elementów ciała – jaguara czarnego, mieszkańca Brazylii, oraz dzikiego psa – wilka szarego z Polski. Oba te gatunki są zagrożone, objęte ścisłą ochroną. Praca porusza takie problemy, jak np. zagrożenie światowej bioróżnorodności. Obrazy wzajemnie się dopełniają, nie wyczerpując przy tym złożonej kwestii „stosunku człowieka do zwierząt” i jej wielu aspektów – politycznych, ekonomicznych, psychologicznych, a przede wszystkim etycznych.
17. MOCNA CZERŃ - Whyduck Krystian Ścigalski
Mocna czerń to projekt oscylujący wokół fascynacji symboliką czerni. Pokazanie świata w czarnej perspektywie, pozbawionego barw. Świat widziany przez pryzmat "czarnych okularów" nie koniecznie pesymistyczny. Nawiązujący do tego jak człowiek widzi - zaczyna widzieć jako niemowlę wszystko jak czerń i biel. Nawiązywanie do pierwszych filmów i bajek, które są czarno białe. Czy przed wielkim wybuchem wszystko nie było czarne?
18. BYCZE FORMY - Aleksandra Perec
Bycze Formy to dwie rzeźby inspirowane bykami zastygniętymi w walce. Jedna z nich jest odlana z brązu, a druga z gipsu żywicznego w odcieniu jasnej zieleni.
19. UKRZESŁOWIENIE/ USTOŁOWIENIE - Łukasz Zbroja
Praca dotyczy pierwotnych instynktów. Technika: brąz patynowany, rozmiar: 11 x 11 x 7,5 cm i 6 x 8 x 11,5 cm, 2016-2017 r.
20. RĘKA - Olga Skrzypek w współpracy z Ulą Pielach Gemzałą
Monumentalna rzeźba przedstawiająca dłoń wykonana z trzech gatunków drewna - topola, lipa i akacja.
21. MIMEZIS - Jozef Pilát
Nie patrzysz w niebo, jesteś niebem
Nie mokniesz w deszczu, jesteś deszczem
Nie drżysz na wietrze, jesteś wiatrem
Nie wąchasz, jesteś wonią
Nie stąpasz po ziemi, jesteś ziemią
Nie pływasz, jesteś wodą
Nie ogrzewasz sie w ogniu, jesteś ogniem
Nie marzniesz w chłodzie, jesteś chłodem
Nie słyszysz dźwięków, ponieważ jesteś ciszą
Nie mówisz, ponieważ jesteś słowem
Nie tworzysz, ponieważ jesteś dziełem
Nie myślisz, ponieważ jesteś ideą
Nie odczuwasz, ponieważ jesteś uczuciem
Nie zdradzasz tajemnicy, ponieważ jesteś tajemnicą
Nie śnisz, ponieważ jesteś snem
Nie umierasz, ponieważ jesteś śmiercią
Naturę tworzą tkanki, cząstki, historie i wspomnienia. Mój dziadek w młodości zasadził drzewo, które po latach razem ścięliśmy na deski. Oto punkt wyjścia dla mojej instalacji. Słoje drewna odbijałem na tkaninie. Dużą ilość odbitek ułożonych koliście stworzyło metaforę drzewa, ukazała również cykliczność procesów zachodzących we Wszechświecie. Drewno symbolicznie znów stało się drzewem. Deski zostały zwrócone naturze.
22. VR - Jozef Pilát
Projekt stworzony do oglądania przez okulary TC VIVE VR, dzięki którym ludzie wstępują do wirtualnej rzeczywistości. Mogą dzięki temu rysować i rzeźbić w cyberprzestrzeni.
23. WARSZTATY - Grupa Nowolipie i Pracownia Gościnna Pawła Althamera
Warsztaty rysunku/rzeźbienia w glinie nastawione na współpracę i przyjemność z wspólnego tworzenia. Projekt Grupy Nowolipie, która jest grupą osób chorych na SM, w ramach terapii ciała i duszy postanowiła zająć się ceramiką artystyczną we współpracy z Pawłem Althamerem i studentami z Wydziału Rzeźby.
24. KALEJDOSKOP INTYMNY - Andrzej Kokosza
Obiekt ściśle związany z tematyką „przestrzeni ciała”. Jest to miniaturowy sześcian o metalicznej powierzchni z ruchomym, barwnym, obrazem wyświetlanym wewnątrz. Stworzone przy użyciu analogowych środków nagranie, ukazuje płynnie przekształcające się barwne ornamenty z elementów kobiecego ciała. Obraz wygenerowany jest za pomocą systemu zwierciadeł.
Obiekt: drewno polichromowane, szkło, monitor ciekłokrystaliczny.
wymiary: wys.35 cm x szer. 35cm x gł. 21 cm
25. RZEŹBA DLA RZEŹBIARKI - Andrzej Kokosza
"Od zawsze fascynowałem się zagadnieniami z pogranicza inżynierii i sztuki. Skupiłem się w swojej twórczości na rzeźbie kinetycznej i instalacjach mobilnych. W swoich pracach zestawiam dwa światy: industrialną technologiczną formę z podmiotem i jego obrazem, któremu nadaje nadrzędną rolę.
Niezależnie od stopnia złożoności technicznej, samodzielnie projektuję i realizuję wszystkie swoje prace.
Postanowiłem w swoich działaniach pójść znacznie dalej w wymiarze zaangażowania społecznego. Pomysł który od pewnego czasu pochłonął mnie bez reszty, jest ingerencją w naprawdę osobisty obszar życia drugiej osoby. Odwagę do jego zrealizowania daje mi przekonanie o jego społecznym humanistycznym i międzyludzkim wymiarze.
Podjąłem się stworzenia instalacji kinetycznej której nadałem tytuł „rzeźba dla rzeźbiarki”.
Pod tym na pierwszy rzut oka, niewiele znaczącym sformułowaniem kryje się osobista historia, studentki rzeźby Anny Tosiek, która w wyniku nieszczęśliwego wypadku, straciła ramię i nie poddając się temu osobistemu dramatowi dalej pracuje nad swoim rozwojem artystycznym.Jako twórca rzeźby kinetycznej, chcę jej ofiarować swoją pracę, która jak ufam mogłaby jej ułatwić i wesprzeć w jej suwerennych działaniach w obszarze kreacji rzeźbiarskich."
26. ODLEGŁOŚCI - Anna Tosiek
"Tematem mojej rzeźby jest figura ludzka. Jej formę ukształtowałam w tkaninie elastycznej, rozciągając ją. Efekty, jakie mogą dać właściwości takiej tkaniny, całkiem różnią się od właściwości materiałów, w jakich pracowałam wcześniej.
Interesujące, moim zdaniem, jest to, że mimo zawieszenia nad ziemią, i ogólnego wrażenia lekkości, obiekty zbudowane w ten sposób, mogą posiadać zdecydowanie określoną, rzeźbiarską formę.
Technika szycia za pomocą igły znana ludzkości od epoki kamienia. Nadaje tej technice całkowicie inną funkcję, niż ta jaką posiada bardzo powszechnie: zamiast tworzyć wykrój dopasowany do istniejącego kształtu, buduję ten kształt samą tkaniną.
Żyłki których użyłam, pokazują proces powstawania rzeźby. W przypadku pracy w glinie czy drewnie, gesty którymi kształtuje się rzeźbę, pozostawiają ślad, ale one same przemijają. W przypadku mojej pracy, są one utrwalone w postaci żyłek, które utrzymują naciągnięte, wytyczone przeze mnie punkty, na właściwym miejscu.
Praca nad tą rzeźbą była pracą w pewnej odległości od niej, bez możliwości formowania jej poprzez bezpośredni dotyk. W pewien sposób zobrazowało mi to kwestie tego, że w procesie powstawania rzeźby, decydującą rolę odgrywa świadomość twórcy, nie zaś tworzenie jej fizycznie."
